SAÇAKLI POĞAÇA

       
       En sevdiğim poğaça diyebilirim. Bol peynirli, maydanozlu ve yumuşacık hamuruyla her zaman olsa da yesem dediğim bir tarif. Mayalı hamurlarla aram pek iyi olmasa da yanlış anlamayın yemeyi çok severim ama mayalanma süreci yani beklemek pek işime gelmez. Böyle kalabalık menü olduğu zaman vakit nasıl geçiyor anlamadığımdan mayalı yapmayı tercih ediyorum. Bu sefer tam buğday unu kullanarak yaptım poğaçalarımı. O yüzden rengi biraz sarımsı oldu ama daha lezzetli geldi bana sanki.  Bu günlerde her şeyi tam buğday unuyla yapıyorum, sonuç; renk dışında hiç bir farkı yok sadece daha sağlıklı olduğu kesin...

MALZEMELER:

• 1 su bardağı sıvı yağ
• 1 su bardağı ılık süt
• 1 paket toz maya (instant)
• 1 tutam tuz ve şeker
• 1 yumurtanın sarısı
•  3 su bardağı tam buğday unu
• 250 gr. beyaz peynir
• yarım demet maydanoz

YAPILIŞI:

1. Ilık sütün içine mayayı dökün ve iyice eritene kadar karıştırın.
2. Bir yoğurma kabının  içine yağı,şekeri,tuzu ve mayalı sütü ilave edip karıştırın.
3. Daha sonra yavaş yavaş un ekleyerek karıştırın,  oldukça yumuşak  bir kıvamı olmalı hamurunuzun.
4. Hamuru iyice yoğurup toparladıktan  sonra üstünü kapatın ve bir saat kadar mayalanmaya bırakın.
5. Mayalanma işlemi bittikten sonra  elinize alıp yuvarlayıp yağlı kağıt serilmiş ya da yağlanmış fırın tepsisine dizin.
6. Üzerine yumurta sarısını sürün ve 200 derece fırında 20-25 dakika  pişirin.
7. Pişen poğaçaları fırından aldıktan sonra soğumaları için bekletin. Soğuduktan sonra poğaçaları ortadan ( yan tarafından )  ikiye kesin ama tamamen kesip ayırmayın. 
8. Maydanozları doğrayın. Maydanozların bir kısmını beyaz peyniri ezin ve içine katın. Peynirleri poğaçaların içine koyun ve tam uç tarafına sade maydanozlardan ekleyin. Bu şekilde hepsini doldurun ve servis tabağına dizin. Afiyet olsun.

 

         Tabi yine kızımın tombik elleri değdi poğaçamıza. Yumurta sarısını sürmek onun işi. Bakın nasıl da ciddi ciddi yapıyor işini. Kızım ben mutfakta ikramlar hazırlarken sanki tv programı yapıyormuşuz, bizi bir kamera çekiyormuş gibi oyun oynamaya bayılıyor. "Anne çekim başladı ", diyor bana ve her yaptığımızı başlıyor anlatmaya. Çenesi maşallah kuvvetli kime çekmiş bilmem ( bana tabi ) :) Onca işimin arasında beni yavaşlattı, bitmek bilmeyen sorularıyla ( anne şimdi ne yapacağız, bunu niye katacağız gibi) beni sıksa da bazen sesimi çıkarmayıp kızmamaya çalışıyorum. Çünkü biliyorum bu anlar onun en sevdiği, kendini işe yarar hissettiği ve ileride bile hiç unutmayacağı mutlu anlardan biri olacak, en azından ben öyle umuyorum. Sevgiler....